Nog maar een deel te gaan van de SAL van Palko,
die is er
binnen twee weken en dan bedenken hoe ik het af ga werken.
Ik heb een mooie
doos, dacht eraan dit werk op de deksel te maken, maar ik vrees dat het daar net te groot voor is.
Ben ik helemaal verliefd op de Blanche de Valck, dat wordt
echt een hele grote.
Net als de Randje per week
7 kruisjes per cm ,maar wat een verschil
Zit er weer een nieuwe SAL aan de komen op Facebook de
Patchwork Qauker Mystery SAL( je kan je tot en met 31 mei aanmelden),
ik denk dat het ongeveer deze kleuren gaan
worden.
Als stof een Zweigart Belfast 32 count in een bruingrijze tint en als
garen ga ik uit van 5 kleuren DMC Variations met de effen kleuren die er in
zitten.
Of ze er allemaal inkomen ? Geen idee nog, ik zie wel. Het eerste deel komt
online te staan en de volgende 19 delen krijg je pas als je een foto laat zien
van je werk.
Ook ben ik met 3 verschillende werken in opdracht bezig, waar ik
niks van mag laten zien.
Ik lig lekker op schema, vind het leuk om te doen.
En dan dit :
Mensen vragen wel eens aan me hoe ik aan zoveel borduurtijd
kom.
Het antwoord is vrij simpel, ik heb een aardige fysieke beperking.
Doordat
ik tot de mensen behoor die ook met een nieuwe knie blijvende beperkingen hebben zit een baan buitenshuis er niet meer in.
Net zoals lange wandelingen met de hond, dat
gaat echt niet.
Langer lopen maar vooral ook stilstaan levert de nodige pijn
op, zo erg dat het niet te doen is zonder flinke pijnstillers. En omdat ik de
nodige ervaring heb met hoe afwezig je van goede pijnstilling kan worden begin
ik daar niet meer aan.
Fietsen is doordat mijn knie te beperkt buigt ook niet
te doen, aanpassingen van mijn fiets bleken ook geen oplossing te zijn.
Traplopen kan ik enkel tree voor tree, met aansluitpas, puur omdat je daar je
knie ook goed voor moet kunnen buigen.
Dus dan maar geen baan buitenshuis of
een middagje lekker shoppen of avondje uit( ben wel eens halverwege de bios of
theater uitgewandeld omdat de beenruimte te beperkt was, lang met een gebogen
been zitten gaat niet).
En ook mijn droom een eigen handwerk(web)winkel heb ik
laten varen.
Ben ik zielig ?
Nee hoor echt niet, gelukkig zijn er zoveel
dingen om van te genieten en dat doe ik met volle teugen.
Zit ik te wachten op goede raad ?
Nou nee, zo ongeveer alles
al geprobeerd. Kwam ik wel verder dan één second opinion in orthopedenland,
toch wel een voordeel van een bijzonder geval zijn, spreek je meer orthopeden
dan standaard. Ik heb te maken met dingen die ook met weer een operatie niet op
te lossen zijn. Sterker nog, men is van mening dat de kans groot is dat mijn
nieuwe knie dan eerder achteruit dan vooruit gaat.
Ik heb geleerd dat je veel verder komt met te genieten van
de dingen die wel kunnen en dan maar rekening houden met bepaalde dingen dan
iedere keer tegen dezelfde dingen aan te lopen. Dan iedere keer teleurgesteld
en depri te worden van de dingen die echt niet meer kunnen.
Borduren is voor mij een van de dingen waar mijn passie
ligt, ook wordt ik blij van het zelf ontwerpen. Daar wil ik me verder in gaan
verdiepen.
groetjes
Geke
