5 jaar geleden lag er heel veel sneeuw, al een tijdje en in onze wijk was dat helemaal vastgereden.
En ik was zo slim om op een verkeersdrempel te gaan staan,gleed weg en maakte een aardige smak op mijn knie.
Wie had toen kunnen denken dat het zoveel gevolgen zou hebben ?
Ik niet, maar ondanks ontelbare uren bij de fysio, 3 kijkoperaties, een nieuwe knie en doorbuigen onder narcose en thuis heel veel oefenen kan ik niet anders zeggen dat ik nog steeds niet klachtenvrij ben en ook nooit meer zal worden.
Mijn baan in de verkoop moest ik opgeven en ook een eigen (web)winkel op borduurgebied is te hoog gegrepen. Fietsen is niet meer mogelijk en normaal traplopen ook niet. En een lange wandeling of lekker shoppen is ook wel heel erg lastig als je maximaal een half uur kunt lopen.
Gelukkig heb ik de rolstoel die ik een tijdje nodig had kunnen verkopen en ook hoef ik niet meer in de woonkamer te slapen omdat die trap een tijd lang een niet te nemen obstakel was.
En de tijd van "douchen"onder de keukenkraan is ook verleden tijd.
Gelukkig ben ik al geruime tijd van de morfine af, dat werkte redelijk tegen de pijn alleen lijkt het of je voortdurend met je hoofd in de mist leeft.
Het was bloed zweet en tranen, leren omgaan met je beperkingen en
nu vooral kijken naar wat wel kan, geheel pijnvrij ben ik niet maar dit is wel aanvaardbaar.
Toch wel raar zo'n jubileum.
En daarom vond ik dat ik wel een cadeautje verdiende en dat is de Snowbuddies van Stoney Creek geworden.
Ik heb er inmiddels een klein beginnetje aan gemaakt,
groetjes
Geke
Als ik op Facebook een linkje naar een blog zie, ga ik altijd even kijken want ik blog zelf ook, niet dagelijks, zelfs niet wekelijks maar daarom mag ik graag bij anderen even rondneuzen. Wat zijn je randjes mooi en het begin van 2015 ziet er ook veelbelovend uit. Ik ben bij randje 89 van 2014 en pieker nog over 2015. Ik wil er denk ik een boekje van maken. Knap hoe je de afgelopen 5 jaar geknokt hebt, zeker weten dat je dan een cadeautje verdiend hebt. Ik ga je blog in "mijn te volgen blogs"zetten, kom ik nog eens kijken bij je!
BeantwoordenVerwijderengroet, Mirjam
Gele,het klinkt of je posttraumatische dystrofie hebt in je knie. klopt dat,het lijkt op mijn verhaal namelijk alleen weet niemand dat in Blogland.
BeantwoordenVerwijderenMaaike
hoi Maaike, daar hebben ze ook een paar keer aan gedacht alleen werd het later weer ontkend. Wat wel zeker is dat er rondom de prothese niet alleen veel littekenweefsel zit maar ook kalk, oa in mijn knieholte vandaar dat buigen zo slecht gaat.
Verwijderengroetjes
Geke
Hoi Geke,
BeantwoordenVerwijderenEerst en vooral wens ik jou en je familie een zeer goed 2015 toe!
Jammer dat dit jou moest overkomen! Gelukkig is het nu beter - als je dit vergelijkt met vroeger.
Ik vind dat je een hele mooie randjes 2014 gemaakt hebt (op naar 2015?). Alleen mis ik nu wat meer het quiltgebeuren en de Chatelaines :-).
Groetjes,
Ann
ik moet die Serengeti echt eens af gaan maken dit jaar ( en andere Chatelaines die ik hier nog niet heb laten zien. Afgelopen jaren ging gewoon heel veel tijd in die knie zitten waardoor er minder tijd was om te borduren, groetjes Geke
Verwijderenik wens je een heel goed 2015 toe. Beperkingen zijn niet leuk ♥
BeantwoordenVerwijderenWat een prachtig borduurwerk ben je begonnen, ik kijk al uit naar je updates
Nee als je lijf niet mee werkt is nooit fijn,..
BeantwoordenVerwijderenVolgens mij heb je hier een prachtig borduurwerk!!
wreed jubileum, Geke!!! Wat kennen we alkaar al een tijd, he, want ik heb het allemaal 'meebeleefd'.
BeantwoordenVerwijderenliefs, Syl
samen naar Arnhem toch als eerste keer ? Ja we volgen elkaar al jaren,
Verwijderenliefs
Geke
Een heel raar jubileum maar je bent er toch maar gekomen door al je eigen wilskracht! Je hebt die gave Snowbuddy's dik en dwars verdiend!!! Ze zijn zo leuk.
BeantwoordenVerwijderendank jullie wel dames,
BeantwoordenVerwijderengroetjes
Geke