prima borduurweer

Met al die regenbuien is het prima weer om met een borduurwerk op de bank te zitten.

Zo ver is de Jane nu :

En ook met de Serengeti ben ik een stukje verder:

Ik kom voor dit werk nog wat kleurtjes te kort, het garen is inmiddels onderweg.

Hoera mijn knie is jarig

Een jaar geleden kreeg ik eindelijk een nieuwe knie.

Ik kan niet anders zeggen dan het was keihard werken, echt bloed zweet en tranen om zo ver te komen als ik nu ben.

Helaas blijvend moeite met buigen door littekenweefsel. Hierdoor blijven dingen lastig of onmogelijk, dan heb ik het over lange wandelingen,fietsen, normaal traplopen en dat soort dingen. 

Moet ik thuis nog veel oefenen en kan ik nog steeds niet zonder fysio.

Maar wat ben ik blij van mijn oude pijn af te zijn.

Het leven is zo veel leuker als je niet in een rolstoel zit en ook red ik me prima zonder mijn krukken.

Was het jarenlang mijn knie en ik, nu is het omgekeerd.

Dus toch alle reden voor een feestje.

Dear Jane en een nijlpaard

Weer bijna een hele rij verder, ik blijf het ontzettend leuk vinden om eraan te werken.

En vooral ook de kleuren bij elkaar te zoeken die ik wil gebruiken.

En dan het nijlpaard, het begin is er. Al valt er van dit blok nog niet veel te zien.

Het werk lag al een tijdje in de kast maar afgelopen weekend ging het ineens weer kriebelen.
Dus nu wissel ik de Dear Jane en de Serengeti af.

De foto's zijn niet echt geweldig maar met dit sombere donkere weer lukt het niet om betere plaatjes te schieten.